افسوس
گفتی که چو خورشید زنم سوی تو پر
چون ماه شبی می کشم از پنجره سر
اندوه...
که خورشید شدی تنگ غروب
افسوس...
که مهتاب شدی وقت سحر
"فریدون مشیری"
گفتی که چو خورشید زنم سوی تو پر
چون ماه شبی می کشم از پنجره سر
اندوه...
که خورشید شدی تنگ غروب
افسوس...
که مهتاب شدی وقت سحر
"فریدون مشیری"